Depresja wstydliwa choroba, o której wszyscy boją się mówić, choć wielu na nią choruje. Niestety wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, że samemu jest chora albo że ma w swoim otoczeniu chorą na depresję osobę.
Warto wiedzieć, że wyróżnia się trzy rodzaje depresji: lekką, umiarkowaną i głęboką (ciężką). Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 do podstawowych klinicznych objawów pierwszego epizodu depresyjnego należy:
1. Obniżony nastrój pojawiający się rano i utrzymujący się przez większą część dnia, prawie codziennie, niezależnie od okoliczności; poczucie smutku i przygnębienia;
2. Utrata zainteresowania działaniami, które zwyczaj sprawiają przyjemność, lub zanik odczuwania przyjemności - tak zwana anhedonia, czyli zobojętnienie emocjonalne;
3. Osłabienie energii lub szybsze męczenie się.
Ważne są również takie objawy dodatkowe jak:
1. zaburzenia snu (najbardziej typowe - wczesne budzenie się);
2. myśli samobójcze;
3. problemy z pamięcią i koncentracją uwagi;
4. utrata wiary w siebie i/lub pozytywnej samooceny;
5. poczucie winy (nadmierne i zwykle nieuzasadnione);
6. spowolnienie psychoruchowe (rzadziej pobudzenie);
7. zmiany łaknienie i masy ciała (częstsze zmniejszenie apetytu niż zwiększenie).
Muszą pojawić się przynajmniej dwa podstawowe objawy tej choroby oraz minimum dwa objawy dodatkowe, spośród wymienionych powyżej, aby można było zdiagnozować depresję. Ponadto objawy te powinny utrzymywać się przynajmniej przez dwa tygodnie.
Publiczne osoby odważyły się wyjść z cienia i powiedzieć: mam depresje, choruje na depresje. Opowiadają, że to nic wstydliwego i przydarzyć się może każdemu na różnych etapach życia. I że przede wszystkim warto podjąć leczenie, pracę nad sobą i że z tej choroby można wyjść.
Etykiety: 2016, książki, psychologiczna
