Wydawnictwo Filia, 2014
Liczba stron: 305
O książce "Motyl" Lisa Genova przeczytałam już kilka recenzji, postanowiłam sama przekonać się, gdzie jest ta magia w tej książce.
Główną bohaterką jest Alice Howland, 50-letnia pracownica naukowa, wybitna wykładowczyni na Harvardzie specjalizująca się w psychologii kognitywnej, matka trójki dorosłych dzieci i szczęśliwa żona wybitnego naukowca.
Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie fakt, że pewnego dnia zauważa ona dziwne sygnały płynące z jej ciała. Na początku zwala wszystko na zmęczenie, bo jej życie to dużo podróży, dużo wykładów, studenci i innego rodzaju praca. W momencie, kiedy biegając swoją stałą trasą odkrywa, że nie wie, gdzie jest i nie pamięta, która droga prowadzi ją do domu, zaczyna coraz bardziej się niepokoić i postanawia udać się do lekarza. Po licznych badaniach, neurolog stawia diagnozę, że ma chorobę Alzheimera o tzw. wczesnym początku.
Cudowne w tej książce jest to, że Lisa prowadzi swoją bohaterkę przez kolejne fazy choroby, książka jest napisana z perspektywy chorej osoby. Autorka stara się mocno pokazać, jak osoba chora może odczuwać swoją chorobę, co jej przeszkadza, czemu zachowuje się w ten albo inny sposób. Myślę, że ta powieść cudownie otwiera oczy osobom, które nigdy nie spotkała osoby z Alzheimerem, a dodatkowo uważam, że to bardzo dobra lektura dla wszystkich opiekunów chorujących osób. Pokazuje im, że na przykład ciągłe zadawanie tego samego pytania, to nie złośliwość, ale choroba, z którą chorzy nie są w stanie nic zrobić.
Proszę, nie postrzegajcie nas przez pryzmat naszej choroby i nie skreślajcie. Spójrzcie nam w oczy, mówcie bezpośrednio do nas. Nie panikujcie ani nie bierzcie tego do siebie, kiedy popełnimy błąd, bo z pewnością go popełnimy. Będziemy się powtarzać, będziemy przestawiać rzeczy i będziemy błądzić. Będziemy zapominać, jak się nazywacie i co powiedzieliście chwilę wcześniej. Będziemy się również starać wam to ze wszystkich sił wynagrodzić i przezwyciężyć nasze poznawcze ułomności. Zachęcam was, abyście nas wspierali, nie ograniczali.
Autorka napisała tą powieść i skupiła się przede wszystkim na Alzheimerze o tzw. wczesnym początku, ponieważ wszystkim osobom uzmysłowić, że również muszą być czujni i postrzegać pierwsze symptomy, które wcześnie wykryte i dobrze prowadzone przez lekarzy może wydłużyć im życie w dobrym stanie na lata. Często pierwsze symptomy są tłumaczone zmęczeniem, natłokiem pracy, ciągłą gonitwą, menopauzą ale powinniśmy być mimo wszystko czujni. Bo choroba Alzheimera to nie tylko choroba osób starych w podeszłym wieku.
Lisa Genova pisząc książkę współpracowała z wieloma specjalistami oraz z chorymi na Alzheimera i ich rodzinami, opiekunami. Jest to zbiór rzetelnej wiedzy również medycznej, a nie tylko fikcja literacka.
Książkę czyta się szybko i z ciekawością mimo, że temat jest trudny. Książka dała mi nowe spojrzenie na chorych na Alzheimera, dzięki której łatwiej zrozumieć ich zachowanie, i po prostu po ludzku im wybaczyć i mieć więcej cierpliwości. Perspektywa zmagania się z chorobą kobiety, której głównym narzędziem pracy był sprawny, szybki, zapamiętujący dużo ważnych danych umysł a później coraz większe problemy z nim związane jest szokująca ale daje dużo do myślenia. Etykiety: 2016, beletrystyka, książki
